przypisywać się

См. также в других словарях:

• obarczać się – obarczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obarczać siebie, brać do dźwigania jakiś ciężar : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obarczać się zbyt licznymi bagażami. Obarczyć się worem z pszenicą. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mianować się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} nazywać siebie kimś; przypisywać sobie jakieś miano : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mianował się prawdziwym Polakiem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}mianować się II… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stroić się w cudze — {{/stl 13}}{{stl 7}}[{{/stl 7}}{{stl 8}}{czyjeś} {{/stl 8}}{{stl 7}}] {{/stl 7}}{{stl 22}}piórka {{/stl 22}}{{stl 7}} przypisywać sobie cudze zasługi, sukcesy, podszywać się pod kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wszyscy uważają go za mądrego i zdolnego …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przypisać — dk IX, przypisaćpiszę, przypisaćpiszesz, przypisaćpisz, przypisaćał, przypisaćany przypisywać ndk VIIIa, przypisaćsuję, przypisaćsujesz, przypisaćsuj, przypisaćywał, przypisaćywany 1. «uznać kogoś, coś za sprawcę, za przyczynę czegoś; uznać, że… …   Słownik języka polskiego

• kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… …   Słownik języka polskiego

• stroić — ndk VIa, stroję, stroisz, strój, stroił, strojony 1. «ubierać (kogoś) elegancko, starannie, wytwornie; ozdabiać, przystrajać coś» Stroić kogoś w futra i biżuterię. Stroić pannę młodą do ślubu. Stroić choinkę. 2. «stanowić ozdobę, przybranie;… …   Słownik języka polskiego

• podsunąć — dk Vb, podsunąćnę, podsunąćniesz, podsunąćsuń, podsunąćnął, podsunąćnęła, podsunąćnęli, podsunąćnąwszy, podsunąćnięty podsuwać ndk I, podsunąćam, podsunąćasz, podsunąćają, podsunąćaj, podsunąćał, podsunąćany 1. «suwając umieścić coś pod czymś,… …   Słownik języka polskiego

• wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… …   Słownik języka polskiego

• brać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. braci, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} poufale o grupie ludzi związanych podobnymi zajęciami; bractwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brać górnicza. Brać żołnierska. Brać żeglarska. Apelować do braci studenckiej. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, daję, daje, dawaćwaj {{/stl 8}}– dać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, dam, da, dadzą, daj, dany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynić kogoś właścicielem lub odbiorcą rzeczy, którą się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozumieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIb, rozumiećem, rozumieće, rozumiećeją, rozumiećmiany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pojmować coś rozumem; uświadamiać sobie istotne związki między rzeczami i faktami; zdawać sobie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień